23(143) "Magnolia"

Autor: Grażyna Jeromin-Gałuszka
Ilość stron: 384
Ocena: 4/6
Źródło: szafa z książkami

Filip, po tragicznych przeżyciach, wyrusza w podróż przed siebie. Koła samochodu wiodą go w Bieszczady, a tam nogi-na małą, zapomnianą, opuszczoną stację kolejową, na której spotyka mężczyznę i kierowany impulsem kupuje od niego pensjonat. "Magnolia" jest, że tak powiem, w zestawie z kobietami: Czesią-kucharką, Marleną, która dwa razy dziennie wpada na kawę i poczytać gazetę sprzed tygodnia, Doris-tajemniczą artystką-nieartystką, Olgą opiekującą się niepełnosprawnym mężem i Tuśką-dzielną dziewczynką, która opowiada dziwne historie ukrywając jednocześnie swoją-tragiczną.
Plusem książki są ciekawie nakreślone postacie. Każda z nich ma swoją tajemnicę, odkrywaną stopniowo strona po stronie. Każda jest wyrazista i charakterystyczna. Akcja początkowo mało ciekawa, potem zaczyna wciągać, by doprowadzić do zaskakującego zakończenia. Pozostawia czytelnika z zadumą, czym jest w życiu przypadek...
Jedno czego mi bardzo w powieści brak to Bieszczady. To dla nich, dla opisu pięknej przyrody, dla dzikich połonin i lasów sięgnęłam po tą książkę. A tak naprawdę to Magnolia mogłaby stać równie dobrze w Szczecinie, albo na Mazurach. Bo Bieszczad nie ma w książce nic a nic:(

22.(142) Chłopi

Autor: Władysław Reymont
Ilość stron: 450+520
Ocena: 5/6
Źródło: biblioteka

Po wizycie w Lipcach Reymontowskich zapragnęłam powrócić do licealnej lektury. I przyznam, powrót bardzo się udał:) Odbiór całkiem inny niż 20 lat temu;)
Akcja powieści rozgrywa się pod koniec XIX wieku. Poznajemy zwyczajne życie chłopów borykających się z codziennymi kłopotami, z biedą, życie ludzi żyjących z plonów ziemi i  zgodnie z rytmem natury. Reymont wspaniale opisał wiejskie tradycje, obyczaje, barwnie namalował stroje, krajobrazy, ale i ludzkie charaktery. Jakże ponadczasowa jest zawiść, złość, zazdrość...
Na tym tle rozgrywają się główne wątki: małżeństwo Boryny z Jagną, konflikt Boryny z synem.
Świetnym zabiegiem stylistycznym jest narracja w gwarze wiejskiej.
Myślę, że "Chłopi" staną w mojej szafie z książkami, by wracać do nich wciąż i wciąż. Bo czytanie tej powieści to jak oglądanie pięknego obrazu, wielka przyjemność i zachwyt.

21(141) "Czarownica z Radosnej"

Autor: Zofia Staniszewska
Ilość stron: 320
Ocena: 3/6
Źródło: biblioteka

Jagoda jest bibliotekarką w wiejskiej szkole, mamą dwójki dzieci, wdową i młodą kobietą szukającą równowagi i radości życia. Powieść to zlepek codziennych zdarzeń, obraz życia na wsi.
Ogólnie książka zapowiadała się nieźle.Wielowątkowa, tchnąca tajemnicą, klimatem zabobonów, spokojem czerpanym z obcowania z naturą. Jednak forma zupełnie zawiodła i to, co mogło być naprawdę dobre,okazało się mocno przeciętne, a fabuła robiła się coraz bardziej płytka i schematyczna.
Po pierwsze: poplątana narracja, raz w trzeciej osobie, raz w pierwszej i to prowadzonej i z punktu widzenia Jagody, i z wtrąceniami jej córki.
Po drugie: język bardzo prosty, w części opowiadanej przez Joasię wręcz młodzieżowy, ze sloganami i wulgaryzmami.Ciekawym zabiegiem jest używanie w dialogach wiejskiej gwary.
Każdy rozdział zawiera baśń. Pomysł dobry, ale opowiastki bardzo naiwne. Brak im przesłania, głębi.
Na końcu zestaw przepisów kulinarnych, co ostatnio modne w książkach polskich autorek.

20(140) "Syrenka"

Autor: Camilla Lackberg
Ilość stron: 488
Ocena: 4+/6
Źródło: biblioteka

Kolejna część całkiem fajnej sagi kryminalnej. Wszystkie książki łączy wątek obyczajowy i bohaterowie, a nowe są wątki kryminalne.
We Fjalbece w tajemniczych okolicznościach ginie mężczyzna. Jego najbliżsi koledzy zaczynają dostawać anonimowe listy z pogróżkami. Wraz z upływem czasu w małym miasteczku mają miejsce kolejne tragiczne wydarzenia. Co łączy je wszystkie?
Jak zwykle u Lackberg, wątki teraźniejsze przeplatają się z przeszłością, która w końcu pomaga rozwikłać zagadkę.
Jedyny minus, to dłużące się nieco śledztwo. Kilkukrotne wizyty u tych samych osób, które nic nie wnoszą nowego, bardzo podobne rozmowy, które nadal nic nie wyjaśniają. Dopiero na ostatnich kilkudziesięciu stronach akcja nabiera fajnego tempa, nie można się oderwać od książki.

19(139) "Oskar i pani Róża"

Autor: Barbara Kosmowska
Ilość stron: 88
Ocena: 4/6
Źródło: biblioteka

Wreszcie odważyłam się sięgnąć po tę książkę. Bo śmierć, odchodzenie dziecka jest dla mnie tematem traumatycznym. Jednak jest to opowieść nie tylko o umieraniu, ale i o życiu, o miłości, o relacjach dzieci z rodzicami, o Bogu.
Książka porównywana jest do "Małego księcia" jednak mnie zupełnie się to nie nasuwało.
Objętościowo cieniutka, do przeczytania w godzinę, ale w głowie i duszy na pewno pozostanie na długo.

18(138) "Gobelin"

Autor: Barbara Kosmowska
Ilość stron:
Ocena: 4/6
Źródło: biblioteka

Opowieść o Annie. Alkoholiczce. Anna jako dorastająca dziewczyna wylądowała w domu dziecka, a potem schowała się pod skrzydła męża-prawnika-sztywniaka. Jej pasją jest tkanie gobelinów. Jak gobelin układa się też jej życie, wcale nie czarno-białe.
Z opisu na okładce wnioskowałam, że temat alkoholizmu, a zwłaszcza alkoholizmu kobiet, traktowany jak tabu, będzie tematem przewodnim. A tak naprawdę gdzieś się zaplątał wśród innych wątków. Dlatego wyszło trochę nijako, trochę o wszystkim, więc o niczym dogłębnie. Ale ogólnie czyta się szybko.  Może średnio przyjemnie, bo poruszane tematy (samotność, rozwód, alkoholizm) do miłych nie należą.

17(137) "Krucha jak lód"

Autor: Jodi Picoult
Ilość stron: 616
Ocena: 4/6
Źródło: szafa z książkami

Zupełnie przeciętna amerykańska rodzina z małego miasteczka, wiodąca całkiem zwyczajne życie. Do czasu, kiedy na świat przychodzi Willow chora na łamliwość kości. Po kilku latach Charlotte i Sean przypadkowo trafiają do prawnika, który sugeruje oskarżenie położnika o "złe urodzenie". Bo gdyby po pierwszym usg było wiadomo, że dziecko ma chorobę genetyczną, Charlotte mogłaby usunąć ciążę. Proces rujnuje całe życie wszystkich członków. I budzi wiele moralnych dylematów. Czy matka ma prawo nawet w szlachetnym celu mówić przed sądem, że usunęłaby ciążę? Nawet wtedy, gdy odszkodowanie miałoby zapewnić lepsze życie jej chorej córki? Czy warto w tym celu poświęcić przyjaźń, małżeństwo, spokój starszej córki? To tylko niektóre pytania nasuwające mi się w czasie lektury.
Książka jest ciekawym studium psychologicznym. Narratorami są różne postaci dramatu, więc mamy możliwość poznać sposób myślenia m.in. matki chorego dziecka, i strasznie samotnej starszej siostry, i ojca, który jest przeciwny całej sprawie, i samej Willow.
Czyta się szybko, bardzo wciąga. Jedyny minus-za bardzo rozwleczone, gdyby książkę "wycisnąć" i z ponad 600 str zrobić z 350, byłoby jeszcze ciekawiej;)