Autor: Maria Nurowska
Ilość stron: 220
Ocena: 5/6
Źródło: biblioteka
Rewelacyjna powieść o poszukiwaniu własnej tożsamości, o zderzeniu z historią.
Anna, 40-letnia Polka, opiekując się umierającym ojcem odkrywa przez przypadek, że jest Żydówką. Została znaleziona pod murem getta jako niemowlę przez swojego opiekuna. Okazuje się, że to, co uważała za swoje prawdziwe życie, jest fikcją, że jest zupełnie kimś innym. Przez nowy pryzmat patrzy na wszystkie wydarzenia. Nie wie, jak traktować mężczyznę, którego uważała za ojca. Ucieka od niego, pierwotnie planując pobyt w Stanach u nowo odnalezionej, jednak przystanek w Niemczech okazuje się tym ostatecznym miejscem.
Anna jest słynną skrzypaczką i żeby jeszcze bardziej poplątać węzły historii, narratorem jest niemiecki dziennikarz, który zainteresował się jej postacią. To on poznaje prawdziwą historię Anny i postanawia napisać o niej książkę.
Powieść napisana jest w nietuzinkowej formie, jako zlepek nagrań wywiadu Anny z Niemcem, kartek z pamiętnika jej "ojca" Witolda, wspominek zanotowanych przez samą bohaterkę, listów. Momentami takie przeskoki utrudniają poukładanie wątków, tym bardziej, że nie ma tu zachowanej chronologii, przeszłość miesza się z teraźniejszością.
Książka pełna jest emocji mimo, że napisana bardzo oszczędnym, chłodnym i zdystansowanym stylem, wręcz reporterskim językiem. Jednak pogubienie się bohaterki, jej żal, smutek, podobnie jak strach Żydów więzionych w getcie, aż kapią ze stron.
Powieść, która pozostaje w głowie, która każe się zastanowić nad wieloma poruszanymi tematami.
