42(162) Pożegnanie z Afryką

Autor: Karen Blixen
Ilość stron: 284
Ocena: 5/6
Źródło: szafa z książkami

Autobiograficzna powieść o kilkuletnim pobycie autorki na plantacji kawy w Kenii. Po śmierci ojca Karen wychodzi za mąż za Barona von Blixen i wraz z nim wyjeżdża na Czarny Ląd. Tam poznaje miłość swojego życia - Denysa, angielskiego arystokratę i badacza Afryki. Po jego śmierci i bankructwie farmy wraca do Europy, chora na syfilis, którym zaraził ją mąż.
Jednak to nie życiu osobistemu poświęca uwagę w swej powieści, a miejscu, w którym przyszło jej żyć. Książka to kompendium wiedzy o afrykańskiej przyrodzie, o plemionach tam żyjących, zwyczajach, warunkach atmosferycznych. Autorka wnikliwie studiuje zachowania i rytuały tubylców, w reporterskim stylu opisuje zdarzenia dziejące się na farmie. Niezwykle barwnie i obrazowo przedstawia krajobraz Afryki. A to wszystko w formie pamiętnika, zawierającego również sporo emocji.
Dziś, kiedy półki księgarń uginają się pod kolejnymi wydaniami podróżniczych wspomnień Pawlikowskiej czy Cejrowskiego, kiedy w internecie możemy oglądać tysiące zdjęć z czarnego lądu, a lwa już niemowlak zna z ZOO, "Pożegnanie z Afryką" nie robi takiego wrażenia, jak prawie 100 lat temu. Jednak i dziś zachwyca zwłaszcza pięknem języka, poetycką wręcz narracją, wnikliwością obserwacji i trafnością spostrzeżeń, magią i tajemniczością.
Książka znacznie różni się od filmu pod tym samym tytułem, zwłaszcza tym, że nie poświęca miejsca na wątek miłosny Karen i Denysa, na czym głównie skupił się reżyser.

41(161) Okaleczona

Autor: Cathy Glass
Ilość stron: 210
Ocena: 4+/6
Źródło: pożyczona

Nie wiem, w jakiej kolejności powstawały książki C. Glass, ale ta opowiada o początkach działalności Autorki jako rodziny zastępczej oraz o czasie, kiedy jeszcze nie miała dzieci. Pierwszy był chłopiec, ale główną bohaterką jest 13-letnia Dawn, która przysporzyła swoim opiekunom mnóstwo zmartwień. Dziewczynka, jak większość dzieci trafiających do opieki zastępczej, ma za sobą traumatyczną przeszłość, z którą chce sobie poradzić tnąc się. W ten sposób daje upust złości i smutkowi. Do tego dochodzą ucieczki z domu, wagary w szkole, a nawet próby samobójcze. A Dawn wciąż nie chce nic powiedzieć o powodach swych zachowań.
Książkę czyta się jak dobry kryminał, bo powody tragicznych wydarzeń poznajemy dopiero pod koniec.
Lektura wstrząsająca, jak wszystkie tej autorki. Wciąż się zastanawiam, ile cierpliwości, serca i humanitarnej chęci pomocy mają w sobie ludzie decydujący się na pieczę zastępczą, by stawić czoła takim dzieciom...Przeraża opieszałość instytucji sprawujących nadzór nad rodzinami mającymi problemy z dziećmi. Ten problem poruszany jest także w innych książkach Glass, więc pewnie daje się we znaki wyjątkowo mocno.

40(160) Dwa brzegi ponad tęczą

Autor: Ewa Pisula-Dąbrowska
Ilość stron: 400
Ocena: 4/6
Źródło: pożyczona

Czy ktoś nie słyszał jeszcze o Kazimierzu, o jego niepowtarzalnym klimacie, o festiwalu?
"Dwa brzegi..." to zbiór kilkudziesięciu krótkich opowiadań o tym miasteczku. O współczesności i jego historii. Ploteczek o ludziach, jak to zwykle w małym miasteczku. Jest też trochę rozważań o uczuciach, o wartościach, o życiu.
Można się dowiedzieć różnych ciekawostek, można spojrzeć na uliczki i kamieniczki oczami Autorki, przyjrzeć się mieszkańcom. Ale tego prawdziwego klimatu Kazimierza za bardzo nie czuć:(

39(159) Niemiecki taniec

Autor: Maria Nurowska
Ilość stron: 275
Ocena: 4+/6
Źródło: biblioteka

 Kolejna powieść Nurowskiej będąca konfrontacją z historią i tańcem polsko-niemieckim. Dwie główne bohaterki-Niemki (szwagierki) mieszkające do II wojny światowej na Pomorzu, wysiedlone, pozbawione majątku, kryjące tajemnicę rodzinną i unikające kontaktu ze sobą przez 50 lat. Jedna z nich spędza samotną starość w luksusowym domu opieki, druga kończy swój żywot w zakonnym habicie w afrykańskiej misji.
To także opowieść o Afryce, o panujących tam warunkach, o mentalności ludzi. Oraz o religii w szerokim tego słowa znaczeniu. Autorka rzuca czytelnikom na pożarcie bardzo kontrowersyjne tematy i nie szczędzi ocen. Z kartek wyziera nienawiść, oskarżenia, żal. Ciekawa odmiana od przesłodzonych powieści polskich autorek wydawanych w ostatnich latach. Niestety, niektóre zdarzenia są tak nierealne, że aż to razi, a niektóre wątki potraktowane po macoszemu, a szkoda.
Jak to w książkach Nurowskiej opowieść toczy się wartko, lekkim językiem, czyta się jednym tchem.

38(158) Lekcji więcej nie będzie

Autor: Honorata Chróścielewska
Ilość stron: 227
Ocena: 3/6
Źródło: szafa z książkami

Opowieść o życiu młodzieży w okupowanej Łodzi. Zamknięte szkoły, tajne nauczanie, przemycanie żywności i nielegalny handel, praca w niemieckich sklepach i fabrykach... Książka dla mnie ciekawa o tyle, że jestem łodzianką i wiele lat mieszkałam na terenie byłego getta. Jednak ogólnie powieść "mdła", pisana mało barwnym językiem, bez polotu. Nie umiała mnie na tyle wciągnąć, żebym sięgała z ciekawością, co będzie dalej, bo to mocno przewidywalne. Do tego duża doza propagandy politycznej.

37(157) Wybór Anny

Autor: Maria Nurowska
Ilość stron: 220
Ocena: 5/6
Źródło: biblioteka





Rewelacyjna powieść o poszukiwaniu własnej tożsamości, o zderzeniu z historią.
Anna, 40-letnia Polka, opiekując się umierającym ojcem odkrywa przez przypadek, że jest Żydówką. Została znaleziona pod murem getta jako niemowlę przez swojego opiekuna. Okazuje się, że to, co uważała za swoje prawdziwe życie, jest fikcją, że jest zupełnie kimś innym. Przez nowy pryzmat patrzy na wszystkie wydarzenia. Nie wie, jak traktować mężczyznę, którego uważała za ojca. Ucieka od niego, pierwotnie planując pobyt w Stanach u nowo odnalezionej, jednak przystanek w Niemczech okazuje się tym ostatecznym miejscem.
Anna jest słynną skrzypaczką i żeby jeszcze bardziej poplątać węzły historii, narratorem jest niemiecki dziennikarz, który zainteresował się jej postacią. To on poznaje prawdziwą historię Anny i postanawia napisać o niej książkę.
Powieść napisana jest w nietuzinkowej formie, jako zlepek nagrań wywiadu Anny z Niemcem, kartek z pamiętnika jej "ojca" Witolda, wspominek zanotowanych przez samą bohaterkę, listów. Momentami takie przeskoki utrudniają poukładanie wątków, tym bardziej, że nie ma tu zachowanej chronologii, przeszłość miesza się z teraźniejszością.
Książka pełna jest emocji mimo, że napisana bardzo oszczędnym, chłodnym i zdystansowanym stylem, wręcz reporterskim językiem. Jednak pogubienie się bohaterki, jej żal, smutek, podobnie jak strach Żydów więzionych w getcie, aż kapią ze stron.
Powieść, która pozostaje w głowie, która każe się zastanowić nad wieloma poruszanymi tematami. 

35(155) Bidul

Autor: Mariusz Maślanka
Ilość stron: 256
Ocena: 5/6
Źródło: biblioteka

Poruszająca książka. Aż boli. Aż zapiera dech i musiałam odkładać, żeby odpocząć...
Borys ma 10 lat i trójkę młodszego rodzeństwa, ale tak naprawdę najmłodszy Piotruś nie wiadomo gdzie jest...Ma też mamę, wiecznie śpiącą i zniechęconą do dzieci i całego świata, tatę zataczającego się po podwórku i przyjaciela, u którego często się stołuje, bo w domu to raczej jedzenia nie ma...
Borys trafia do domu dziecka prosto ze wsi. W towarzystwie brata, siostry, kilku ubrań i wszy. I tu zaczyna się "jazda".
Bardzo realistyczny obraz bidula lat 80-tych, opisany wulgarnym językiem tam używanym, pełen strachu, niemocy i jednak jakiś tam chwil radości, chociażby z świątecznych słodyczy czy huśtawki.
Powieść pisana z punktu widzenia dziecka, świat widziany jego oczami jeszcze bardziej wywołuje chęć oskarżenia dorosłych, którzy gdzieś tam w tych bidulach nie reagują na molestowanie, poniżanie i wszystko co najgorsze.
Z notki biograficznej można wywnioskować, że Borys to alter ego Autora.

34(154) Przyjaciółka z młodości

Autor: Alice Munro
Ilość stron: 430
Ocena: 4/6
Źródło: szafa z książkami

Zbiór 10 opowiadań, których głównymi bohaterkami są kobiety. Wszystkie mają podobną konstrukcję, teraźniejszość miesza się ze wspomnieniami. Tematyka również jest podobna: miłość w różnych odsłonach, z reguły doprawiana zdradą i romansem.
Po książkę sięgnęłam z ciekawością, jako że Autorka niedawno została laureatką Nagrody Nobla. Jednak styl jej pisania nie przypadł mi do gustu.Opowiadania mnie nie porwały, brakło mi w nich jakiejś iskry, która każe czytać dalej i dalej. Niby nic im nie brakuje, ale są dla mnie takie bez smaku.

33(153) Dom nad łąkami

Autor: Zofia Nałkowska
Ilość stron: 150
Ocena: 4/6
Źródło: z biblioteki

Niewielka rozmiarami powieść autobiograficzna opisująca dom i codzienność z dzieciństwa Autorki. Widziany oczami małego dziecka świat, sąsiedzi, życie na wsi, śmierć, śluby i rozwody.
Bardzo sympatyczna, ciepła, pełna opisów natury opowieść. Bez wartkiej akcji, ale pełna zdarzeń zwyczajnych, a jednak dla bohaterów niezwyczajnych. Ciekawe i różnorodne postacie nadają uroku i sprawiają, że czyta się z przyjemnością.