15(69) "Od gniewu do przebaczenia"

Autor: E. Larsen
Wydawnictwo: GWP
Ilość stron: 144
Ocena: 4+/6
Źródło: szafa z książkami

 Fragment opisu z okładki:
"Gniew - niszczące uczucie - jest obecny w życiu każdego z nas. Potrafi przybierać rozmaite oblicza: depresji, wściekłości, rozdrażnienia, wycofania z kontaktów z innymi, stałego poczucia bycia ofiarą, skłonności do uzależniania się. Książka Ernie Larsena, mająca charakter poradnika-samouczka, w sposób niezwykle przystępny prowadzi czytelnika drogą, której początek stanowi uświadomienie sobie własnego gniewu, a która ma prowadzić do celu, jakim jest pojednanie się z sobą samym, przebaczenie sobie, rodzinie, losowi, Bogu."

Opis wyjątkowo trafnie oddaje treść książki.
Co mnie zniechęcało: zbyt długie skupienie się na procesie uświadomienia sobie gniewu. Może też zbyt płytkie i "objawowe". Za to podejście do procesu pojednania wydało mi się  nieco infantylne. Uważam, że ta część drogi wiodącej do pełnego przebaczenia i wolności jest najtrudniejsza, a zostało jej poświęcone zbyt mało miejsca.
Jednak książka jest dość dobra, pomaga wniknąć w swoją psychikę i odnaleźć w niej czasem zaskakujące i głęboko ukryte motywy wywołujące niespodziewany gniew.
Przyznaję, że przeleżała na mojej półce kilka lat czekając na "swój" czas. Cieszę się, że wreszcie po nią sięgnęłam i się z nią zmierzyłam:)

14(68) Dramat udanego dziecka

Autor: Alice Miller
Wydawnictwo: Media Rodzina
Ilość stron: 108
Ocena: 5+/6
Źródło: szafa z książkami

Od jakiegoś czasu ciężko mi idzie czytanie beletrystyki. Czytam chyba trzy książki równocześnie, każdej kilka str dziennie, ale żadna nie jest w stanie porwać mnie na tyle, by odłożyć pozostałe i jak najszybciej ją skończyć.
Może ze względu na wielkie przemiany, które forsuję w swojej głowie i życiu, dużo bliżej mi ostatnio do pozycji z dziedziny psychologii. Chętnie sięgam po starannie wyselekcjonowanych autorów, bo pomagają mi w moich wewnętrznych zmaganiach.
Jedną z takich książek jest "Dramat udanego dziecka". Lektura trudna, nawet bardzo. Przyznaję, że czytałam ją kilka miesięcy, po kawałku. Budziła tyle emocji, że co jakiś czas, po dokonaniu kolejnego odkrycia, musiałam od niej odpocząć, by coś "przetrawić" i poukładać.
Autorka upatruje źródła wielu problemów dorosłego człowieka w jego dzieciństwie. Obala twierdzę, jaką jest obraz idealizowanych rodziców tkwiący w naszej świadomości. Przebija się przez mur zachowań, które uznajemy za normalne i ukazuje ich prawdziwe oblicze oraz pochodzenie. Zaniedbane dziecko to nie tylko to bite, głodne, brudne. To także to, któremu nie okazywano uczuć, to, które w swoim podświadomym mniemaniu chciało być idealne, by zasłużyć chociaż na namiastkę miłości. Dziecko, którego potrzeby były ignorowane, w dorosłym życiu także nie umie ich odczytywać, zatraca się w zaspokajaniu potrzeb innych ludzi, by zyskać ich akceptację.
Bezwarunkowa miłość do rodziców oraz wyobrażenia o nich, do których każdy jest przywiązany także jako dorosły, utrudnia dotarcie do bolesnych przeżyć, przyzwolenie na przeżycie wypieranych emocji, by w konsekwencji móc zacząć żyć pełnią wolności i własnym życiem. Odkryć swoje prawdziwe JA.
Rodzice zadający dziecku cierpienia psychiczne, poniżający je, wzbudzający poczucie wstydu w pozornie normalnej rodzinie to nadal temat tabu. Jednak mam wrażenie, że coraz więcej osób czuje się na siłach, by stawić czoła traumom dzieciństwa, spojrzeć na nie z dystansu i bardziej obiektywnie. Wyrwać się z więzienia lęku, przymusu, bycia niewidzialnym.
Być może dzięki tej świadomości dorosłych nasze dzieci będą miały coraz częściej szansę na życie zgodne z własną drogą, własnym JA, akceptowanym przez najbliższych.

13 (67) "Tysiąc polnych dróg"

Autor: R. Waller
Wydawnictwo: Albatros
Ilość stron: 196
Ocena: 2/6
Źródło: biblioteka

Kontynuacja "Co się wydarzyło w Madison County", a raczej próba pokazania "co się z nimi działo potem", czyli po rozstaniu.
Sięgnęłam po tą książkę, zachwycona I częścią. I bardzo żałuję, bo się bardzo zawiodłam:(
Mam wrażenie, że płynąc na fali sukcesu "Co się wydarzyło..." autor napisał II część, nie bardzo mając już na nią pomysł. Początek to wiele powtórzeń z I części, jako wspomnienia głównych bohaterów. Zupełnie nie ten klimat, nie ten urok, który uwiódł mnie niedawno w trakcie czytania I części.
Żałuję, że po nią sięgnęłam, bo chyba trochę zmniejszyła mój zachwyt poprzedniczką. Na pewno nie obroni się jako osobna książka, można ją zrozumieć jedynie jako kontynuację.

12 (66) "Tacy są chłopcy"

Autor: A. Rao, M. Seaton
Wydawnictwo: Rebis
Ilość stron:
Ocena: 3/6
Źródło: szafa z książkami

Poradnik na temat tego, jak pomóc małym chłopcom przezwyciężać kłopoty z nauką czy zachowaniem.
Książka nieco mnie rozczarowałam, może dlatego, że nie znalazłam w niej nic, co by mnie zaskoczyło. Dość powierzchowne podejście do różnych zachowań, utrudniających życie rodzicom i dzieciom. Autorzy nie wnikają w przyczyny tych zachowań, nie starają się wyjaśnić ich genezy (po prostu chłopcy TACY są...), jedynie podają dość proste recepty na to, jak reagować i jakie pozytywne nawyki w dziecku wykształtować. Trochę pingpongowo: zachowanie-reakcja. Mnie to nie zadowoliło.